Hellooo Myanmar!

Op 10 maart zijn we de grens over gestoken van Myanmar. Na een lange busrit moesten we lopend een brug oversteken, de friendship bridge, genaamd. Het aparte was dat toen we naar links en rechts keken, er steeds mensen met kleine bootjes het water overstaken van Thailand naar Myanmar en andersom! Eenmaal de grens over en formaliteiten afgehandeld zaten we al snel in een taxi richting onze eerste bestemming: HPa An. Maar voordat we daar aan kwamen besloot de chauffeur nog even te stoppen voor een ontbijt. Het voelde alsof we ergens in the middel of nowhere waren beland. En zo reageerde de bediening van het restaurant ook, starend alsof ze nog nooit blanke hadden gezien. Na het ontbijt, dat overigens bestond uit rijst met onbekende prutjes uit grote pannen, reden we weer verder richting HPa An. Eenmaal in het hostel moesten we even slikken, 12 dollar voor een kamer die niks voorstelde! Maar goed die waarschuwing hadden we al eerder gehad, kamerprijzen zijn in Myanmar hoger dan ergens anders in Azië. Na ons opgefrist te hebben besloten we voor lunch te gaan. Dit in een klein lokaal restaurantje die de eigenaar van het hostel ons had aanbevolen. Het eten bestond uit een grote bak rijst en allerlei kleine ijzeren bakjes met soms ondefinieerbare groentes er in. Maar uiteindelijk smaakte het zo slecht nog niet, een goeie ervaring met het eten in Myanmar. Na de lunch besloten we een beetje door de stad te gaan dwalen. We kwamen uit bij een bootje waarmee je de rivier kon oversteken naar een berg met een tempel. Het kleine gammele bootje, waar je behoorlijk in elkaar gevouwen moest zitten bracht ons in een mum van tijd naar de overkant. Daar stonden we in eens in een veel minder geciviliseerd dorpje dan waar we vandaan kwamen. Kleine bamboe hutjes en vrolijke kindergezichtjes is wat ons als eerste opviel. Daarna werd het wel duidelijk hoe arm deze mensen waren. De hutjes waren klein en zagen er armoedig uit, kleding vuil en gerafeld. Na onze tocht de berg op, waar we overigens een heel mooi uitzicht hadden, zagen we ook dat voor deze mensen een douche en een wasmachine te veel luxe was. In het ondiepe gedeelte van de rivier stond het vol met vrouwen en kinderen die zichzelf waste of kleding waste in de rivier. Dat is wel even iets anders..

De volgende dag, 11maart, zijn we een tour gaan doen die het hostel ons aan bood. Het was een lange dag waarop we steeds naar verschillende bijzondere bezienswaardigheden werden gebracht. En dn voornamelijk grotten met tempels er in. Grappig dat het eigenlijk hetzelfde principe is maar toch verschillende gave plekken zijn om te zien. De mooiste vonden wij de Sedan tempelcave. Hier kon je de grot in om de tempel te zien, maar vervolgens konden we ook door de grot heen lopen om er aan de andere kant van de berg weer uit te komen. De grot zelf was donker en griezelig, maar het had ook iets magisch. Tussendoor stonden er soms opeens kleine verlichtte aandenken aan boeddha en onderweg hoorden we duidelijk een grote hoeveelheid vleermuizen noven onze hoofden. Eenmaal uit de grot kwamen we terecht bij een klein schattig meer waarin ze ook visten. Daar pakten we een bootje die ons naar de andere kant zou brengen. Met het bootje gingen we door een andere grot heen. De plek waar we werden afgezet was nog 20 minuten wandelen naar de uitgang. Dit was niet erg, want het uitzicht was geweldig. Uitgestrekte groene rijstvelden en rotspartijen. Na een lange maar leuke dag waren we allemaal gaar. Een biertje op het balkon was dan ook meer dan welkom.
12 maart: de volgende bestemming was Yangon. De bus die ons zou brengen was natuurlijk weer te laat. Maar verder verliep de rit best soepel. Eenmaal in een taxi besloten we eerst naar de grootste bezienswaardigheid te gaan, de schwedagon pegoda. De bewakers van het terrein waren zo aardig om onze grote zware backpacks van ons over te nemen en te bewaren. Zoals jullie misschien wel op de foto gezien hebben is deze pegoda schitterend mooi. En dan vooral in het donker. Wauw, wat een bouwwerk! Uiteindelijk hebben we bijna 3u hier rond gelopen, genietend van al het moois en de voor ons onbekende rituelen die er werden uitgevoerd. Zo werden er beelden gewassen, die stonden voor een bepaalde dag, werd er gezongen en kwam een grote ploeg bezoekers de vloeren vegen. Eenmaal gesetteld in het hostel zijn we eten gaan halen. Op de terugweg kwamen we nog wat mede backpackers tegen en hebben we nog gezellig een biertje gedronken.