Leuk weerzien in Siem Reap, Cambodja

 

Donderdag 17 december, vervolg:
Bij de Cambodiaanse grens. Ook hier moesten we weer allerlei formaliteiten afhandelen. Paar handtekeningen hier, pasfotootje daar en dan met dollars strooien. Alsof het niks is! Tja, dat hoort er ook bij. Na de grens over te zijn gestoken zagen we tot ons geluk het busje staan van het bedrijf dat we hadden gegoogled in Don Det, die de tickets goedkoper aan bood dan de ticketoffices in Don Det. En het was nog waar ook wat ze op internet hadden gezet over de prijs! Eenmaal in het bezit van een ticket moesten we nog een uurtje wachten. Het busje werd al snel volgeladen. De chauffeur vroeg wie er online hadden geboekt en wie niet. Wij hadden de tickets aan de grens gekocht en werden linea directa naar de achterste en tevens krapste bang gebonjourd. Zelfs nadat we de mail hadden laten zien die we naar het bedrijf hadden gestuurd maar geen bevestiging hadden gehad. Dat gold niet. Mensen die online hadden geboekt kregen voorrang. De vrouw die met haar familie wel online hadden geboekt was een beetje chagrijng over het feit dat wij wel mee mochten met de bus, ook al hadden we hetzelfde betaald. Gelukkig verliep de rit naar Siem Reap voorspoedig en werden we zoals op internet verteld, gratis naar een guesthouse van keuze gebracht. Na 3 guesthouses/hostels bezocht te hebben hadden we bij de 4e geluk, ze hadden nog plek! Gelukkig maar! Omdat we pas rond 8u ’s avonds aan kwamen waren de meeste plekken al vol. 
Na ons eerste Cambodiaanse maal te hebben verorberd besloten we de pubstreet onveilig te maken. Wat een verschil met Thailand en Laos! Alle bars/clubs/pubs blijven hier veel langer open. In plaats van tot 23:30/00:00 konden we hier doorgaan tot in de kleine uurtjes. Wat we natuurlijk ook maar al te graag deden.

Vrijdag 18 december: 
Ondanks dat we tot laat waren wezen stappen was ik zoals gewoonlijk weer eens ernstig vroeg wakker. Maar zoals na een goed avondje stappen vaak gebeurd, hadden we allemaal zo ongeveer een kater. Tegen de tijd dat de jongens (David en Stephen) uit bed kwamen, was het voor mij alweer tijd voor lunch. In de middag niet veel meer gedaan. Rond een uur of 4 liep ik een beetje rond te drentelen toen er een tuctuc voor het hotel stopte. Daar was Regina! Wat fijn om elkaar weer te zien! Zoals de meeste wel weten is Regina alleen aan het backpacken en zouden we elkaar ontmoeten rond kerst en oud&nieuw. Maar haar eerste stop in Cambodja was ook onze eerste stop. Zo werd ons groepje uitgebreid naar 4 personen. Na heel wat bij gekletst te hebben was het tijd voor avondeten en een biertje.